na twee weken van reizen: een kort overzicht

Blog vrijdag 3 december


Normaal zou ik nu in de zon aan het jongleren zijn. kwestie van zoveel mogelijk te genieten van het heerlijke peruviaanse weer en het niveau van het geringe aantal trucs dat ik beheers niet nog meer te laten zakken. Maar na 2 fantastisch weken zit ik met wat maagproblemen. Ik verblijf dus zo dicht mogelijk bij hygienische voorzieningen en verlaat het huis enkel om een pastille te gaan kopen. Gelukkig eten we hier elke dag rijst dus zou het probleem snel van de baan moeten zijn !

Maar laat ik even vertellen over de afgelopen weken. 2 Weekends geleden zijn we er met een beperkt gezelschap op uit getrokken en hebben we Trujillo bezocht. Deze stad is door Pizarro gesticht in 1534 en was de eerste peruviaanse stad die zich onafhankelijk van Spanje verklaarde in 1820. Volgens onze lonely planet is deze stad in geen 100 jaar veranderd maar ik hoop toch dat het hier vroeger veiliger was dan nu. Vele peruvianen zeggen dat Trujillo, na Lima, de onveiligste stad van Peru is. Gelukkig hebben we zelf geen problemen ondervonden. Wat mss wel nog hetzelfde is gebleven zijn de aangename koloniale straten gevuld met prettig uitziende bars en winkeltjes. Hoewel je er het gehonk van honderden taxis nu moet bijnemen (maar na een tijdje in Peru went dat wel). We verbleven in Huanchaco, een rustig dorpje aan de kust. Het hostal aan de dijk was fantastisch: heerlijk ontbijt, zicht op zee, leuke kamers, hangmatten in de tuin en een vriendelijke bediening. Dit voor maar 15 Soles per nacht!

Na Trujillo en Huanchaco (met een zeer geslaagde party op het strand) te hebben bezocht zijn we natuurlijk ook naar de culturele overblijfsels gaan kijken van beschavingen die hier honderden jaren geleden hun glorie tijden beleefden. Zo is Chan Chan zeer de moeite waard om te bezoeken: het is de grootste pre-columbiaanse stad in Zuid-Amerika en de grootste stad ooit gemaakt uit adobe (=baksteen van modder, water en kleine steentjes die volledig door de zon gedroogd wordt). Er woonden tot 60 000 mensen en hun rijkdom bestond uit goud, zilver en keramiek. Helaas werden ze tot 2 keer toe veroverd, eerst door de Inca’s en daarna door de Spanjaarden. Na de Spaanse plunderingen bleef er van de stad niet veel meer over. Hoewel de peruviaanse overheid goed werk levert met het toegankelijk en toeristisch maken van het gehele complex, heb je toch een goede verbeelding nodig om de details in te vullen. Maar alleen al de oppervlakte van de stad maakt het de moeite waard voor een bezoek.

Wat verderop heb je de tempels van de zon en de maan (huacas del Sol y de la Luna). 700 jaar ouder dan Chan Chan en voor mij nog indrukwekkender. Het zijn 2, door de tijd geerodeerde, omgekeerde piramiden met fraaie afbeeldingen versierd waarvan sommigen zelfs nog in kleur. Ik voelde me de set van een Indiana Jones film betreden. Jaja, het was genieten.

Van de Costa over de Sierra naar de Selva in amper een weekje. Een mens zou van minder darmklachten krijgen. Een aantal dagen later zit ik in een of ander luxe resort aan de rand van Lima en laat mijn voeten bengelen in het water van het zwembad. Je moet toch terug op krachten komen na een busrit van 14uur?! Ja, AFS heeft nu wel echt een topspot uitgekozen om alle vrijwilligers – en we zijn met 32 ! – te laten overnachten. Per groep hebben we onze eigen bungalow .... met warme DOUCHE, voor sommigen onder ons een verademing. Zij wassen zichzelf al een aantal maanden met koud water en bidons.

Na een dagje relax en de nodige groeps-bounding-activiteiten vertrekken me richting Pichanaqui: Dit keer helaas in een iets minder comfortabele bus. Maar wat maakt het uit: Selva, here I come!

Wist je dat:

- Zwemmen onder een waterval is nog beter als in de films!

- Slapen in openlucht alleen gaat met een krachtige repellente (antimuggen- e.a. dingen-stick)

- je’s nachts geen 1000 maar 1 000 000 000 insecten hoort.

- De sterren die je in Belgie ziet een peulschil zijn in vergelijking met het nachtelijke tapijt dat zich hier elke avond ontvouwt.

- Een rit door de jungle vanop het dak van een 4x4 je een extra kick geeft.

- Je zo maar mangos, piñas (ananas), platanos (banaan) en vele andere vruchten kan plukken en opeten?! (jammer dat ze nog niet helemaal rijp waren...)

- Het verschrikkelijk warm is daar en dat de zomer nog moet komen. Er hangt een vochtige warmte die je na een tijdje wel gewoon wordt maar die je bij de kleinste inspanning ook wel zeiknat maakt  . mijn voorraad frisse kleren is er in een sneltempo aangegaan.

- Ik zelfs daar de Spaanse klassieker BARCA – REAL heb kunnen zien en heb genoten van de voetballes dat Barca gaf.

- Volleybal echt wel de nationale sport is in Peru, vooral bij de vrouwen. Op een van onze wandelingen doorheen Pichanaqui kwamen we terecht in een wat afgelegener stukje. Er waren daar een zestal huismoeders een partijtje volleybal aan het spelen en we konden hun uitnodiging om even mee te spelen natuurlijk niet afslaan. De sfeer was fantastisch en we (ook onze bevallige peruviaanse medespeelsters) lachten ons een breuk met onze volleybal talenten. 8 spelletjes verder en 2uur later dreven we op ons eigen zweet terug naar het hostal.

- (voor Ytske) tijdens mijn verblijf in Selva Roger Federer zijn 5e masterstitel behaalde?! Hij versloeg in de finale niemand minder dan de nummer (en het blijft toch wel een beetje pikken als ik dit zeg) 1 van de wereld (onterecht natuurlijk) Rafael Nadal. Go Roger Go!

- Ik met pijl en boog een mango uit een boom heb geschoten! Mijn prijs was een gelukspoppetje van de lokale gemeenschap. Jaja, ik keer terug als een volleerde Robin Hood ;)

- Pichanaqui een centrum voor koffie produktie is maar dat ik nog nooit zulke slechte koffie gedronken heb. Echt slootwater. Ik mis mijn filters van Douwe Egberts...

- De vergezichten (of is het verzichten?) en natuur tot de verbeelding spreken. Het is hier echt wondermooi en altijd zonnig en warm.



Toen ik thuis kwam na alweer 2busritten van gezamelijk 22 uur, was ik uitgeput maar voldaan. De Selva zal ik zeker nog eens intrekken op zoek naar meer avontuur. Terwijl ik mijn kamerdeur toetrek hoor ik mijn Peruviaanse moeder nog zeggen dat Pichanaqui eigenlijk ceja de Selva is, wenkbrauw van de selva. Ze bedoelt dat het net op de overgang ligt van Sierra (gebergte) en Selva (jungle) en dus toch nog niet echt de Selva is.

.... Lap!